Şair ve yazar (D. 1927, Gürün / Sivas - Ö. 26 Şubat 1984, Ankara). İlkokulu doğduğu yerde bitirdikten (1939) sonra, 1942’de parasız yatılı sınavını kazanarak ortaokulu Niğde Ortaokulunda, liseyi Adana Erkek Lisesinde (1948) okudu. Liseyi bitirdiği yıl tutuklanarak yargılandı ve yargılandığı suçtan beraat etti. 1950 yılında Ankara Gazi Eğitim Enstitüsü Türkçe Bölümünden mezun oldu.
Kahramanmaraş Göksun’da
öğretmenliğe başladıktan altı buçuk ay sonra, siyasi eylemde bulunduğu gerekçesiyle
alınıp yargılanarak, Ceza Yasasının 142. maddesinden iki yıl hapis cezasına
çarptırıldı ve öğretmenlik görevine son verildi (1951). Serbest kaldıktan sonra
trenlerde, kahvelerde, otellerde karakalem port-reler çizerek, tabelacılık,
arzuhalcilik, hayvan bakıcılığı ve toprak işçiliği yaparak (1954-60) geçimini
sağlamaya çalıştı. Folklorla uğraştı, mizah hikâyeleri, radyo oyunları yazdı.
1960’ta İstanbul’a, sonra Ankara’ya yerleşti, Akis dergisinde çalıştı,
bir süre de Ankara’da Forum dergisini çıkardı ve yönetti (1968-70).
Kızılırmak şiirini, derginin yazı işleri
müdürlüğünü bir sayı için üstüne alarak, Dost dergisinde (1959)
yayımladı. Ancak bu şiir kitap olarak çıktığında, yine Türk Ceza Yasasının 142.
maddeden hakkında dava açıldı, yargılandı, beraat etti. 1965 ve 1973
seçimlerinde Türkiye İşçi Partisinden milletvekili adayı oldu. Ankara’da Yenigün
gazetesinde yazarlık ve idare müdürlüğü yaptı, Yeni Toplum dergisinde ve
Yeni Halkçı gazetesinde çalıştı, oradan emekli oldu. Bir beyin kanaması
sonucunda yaşamını yitirdi.
Şiire, Erzincan
depreminde ölenler için hece ölçüsüyle ağıtlar yazarak (1939-40) başladı. Lise
yıllarında ise şiir onun için vazgeçilmez bir tutku olmuştu. Hece ve aruz
ölçüleriyle şiir denemeleri yaptı. Ağustos Şiiri başlıklı ilk şiiri 1959
yılında Dost dergisinde çıkmıştı. O tarihten itibaren Dost (1959-66),
Yelken (1959-64), Varlık (1960), İmece (1961), Ataç (1962-63),
Yön (1962), Sosyal Adalet (1963-65) ve Gelecek (1971-72)
dergilerinde çok sayıda şiir ve yazısı yayımlandı. Yine bu yıllarda mizahî
hikâyeler yazıp yayımladı. Kavel (1963) adlı ilk şiir kitabıyla 1964
Yeditepe Şiir Armağanını, Kızılkuğu (1971) ile TRT’nin 1970 yılında
açtığı sanat yarışmalarında Şiir Başarı Ödülünü, Filizkıran Fırtınası
(1981) ile 1981 Ömer Faruk Toprak ve Nevzat Üstün şiir ödüllerini aldı.
İlk kitabı Kavel
adını, işçileri başarılı bir grev yapan bir fabrikanın adından aldı. Bu kitapta
emekçi halklara olan sevgisini açığa vurdu. Şiirlerinde, İkinci Yeni şairleri
gibi deformasyon tekniğini ve bazı biçimsel açılımları kullanırken, onda Nâzım
Hikmet ve Attilâ İlhan gibi şairlerin etkileri de görülür. İkinci kitabı olan
Temmuz Bildirisi’nde (1965) de ilk kitabı gibi toplumsal olaylarla
bireysel duyarlıklar, doğa ve insan sevgisi iç içe geçmiştir. Sonraki kitabı Kızılırmak’ta
(1966); “...şairin derin duyarlılığı, gür sesi, geniş soluğu, renkli hayali,
işlek Türkçesi ile diyalektik bir görüş ve insancıl bir bakışa yaslanan hayat
ve tabiat sevgisi, barış ve özgürlük tutkusu, devrim ve bağımsızlık özlemi
birbiriyle kaynaşarak etkili bir bileşim meydana getirirler. Bu lirik
birleşimin düzeyi yalnızca H. Hüseyin için değil, son dönem toplumcu şiinimiz
için de bir aşamadır.” (Asım Bezirci)
Hasan Hüseyin, şiirin
somut olduğunu ısrarla belirtir ve bu anlayışını da şu sözlerle dile getirir: “Yıllardır
yazar, çizer, söylerim: Bilineni bilinmeze, görüneni görünmeze, duyulanı
duyulmaza, kısacası, somutu soyuta itme değildir şiir’in işi. Tam tersi:
Bilinmezi bilinir, görünmezi görünür, duyulmazı duyulur, duyumsanmazı duyumsanır,
algılanmazı algılanabilir yapmaktadır.”
ESERLERİ:
ŞİİR: Kavel
(1963), Temmuz Bildirisi (1965), Kızılırmak (1966), Kızılkuğu
(1971), Ağlasun Ayşafağı (1972), Oğlak (1972), Acıyı Bal
Eyledik (1973), Kelepçemin Karasında Bir Ak Güvercin (1974), Koçero
Vatan Şiiri (1976), Haziran’da Ölmek Zor (1977), Filizkıran
Fırtınası (1981), Acılara Tutunmak (1981), Işıklarla Oynamayın
(1982), Kandan Kına Yakılmaz (1985), Tohumlar Tuz İçinde (1988).
MİZÂHİ HİKÂYE: Öhhöö
(1964), Made in Turkey (1970), Bıyıklar Konuşuyor (1971), Gülelim
de Bilelim (1973).
GEZİ: Bağdat Basra
Yollarında (1974).
ÇOCUK KİTABI: Aşıcı
Baba (1081), Eşeğin Gözyaşları (1981), Ormanın Öcü (1981).
KAYNAKÇA: Asım Bezirci (Dost, Mayıs 1970) - On Şair On Şiir (1971) - Temele Gül Dikenler (1977), Bedrettin Cömert / Hasan Hüseyin Şiirine Giriş (Yansıma, Nisan 1973), Atilla Özkırımlı / Türk Edebiyatı Ansiklopedisi III (s. 613, 1973), Zeki Büyüktanır / Dilimiz ve Hasan Hüseyin (1983), Hasan Hüseyin Yalvaç / Bu Bir Hasan Hüseyin Korkmazgil Kitabıdır (1995), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Azime Korkmazgil / Gök Mavisi Bir Türkü (2003), Mehmet Nuri Yardım / Yazar Olacak Çocuklar (2004), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, 2007).