Galip Mehmet Sertel

Şair

Eğitim
Türk Pedagoji Okulu

Şair. 1942, Bistra (Akpınar) Köyü / Silistre / Bulgaristan  doğumlu. İlk ve ortaokulu doğduğu köyde okudu. Daha sonra Tolbuhin’da (Hacıoğlu Pazarcığı) açılan Türk Pedagoji Okulu’nu bitirdi. On yıldan fazla bir süre doğduğu köyde ve aynı ilin öteki köylerinde ilkokul öğretmenliği yaptı. Daha sonra Silistre’de Türkçe olarak yayımlanan Ziya adlı il gazetesinde beş-altı yıl editör olarak görevde bulundu. Gazetenin kapanmasından sonra Bulgar Çiftçi Birliği Partisi’nin il teşkilatında şube sorumlusu olarak görev aldı.

Mehmet Galip Sertel, 1985 yılında Bulgar Hükümetinin Bulgarlaştırma kampanyasına karşı çıktığı için tutuklandı ve sürgüne gönderildi. Üç yıl işsiz kaldı. 11 Kasım 1989’da Jivkov grubu iktidardan düşürülünce Bulgaristan’da yeni bir dönem başladı. Bu sırada  köyünde Hak ve Özgürlük  Partisinin kuruşunda önemli görevler aldı. 1992 yılında Türkiye’ye gelerek İstanbul’a yerleşti ve İstanbul’da bir ilkokulda sınıf öğretmeni olarak görev yaptı. Evli ve iki çocuk babasıdır. Bulgarca biliyor.

 Galip Mehmet, şiirle ortaokul öğrenciSİ olduğu yıllarda tanıştı. Önce çocuk şiirleri yazdı, daha sonra doğup büyüdüğü ve vatan bildiği Dobruca’nın uçsuz bucaksız buğday tarlalarında çalışan Türk köylüsünün Bulgaristan ile Romanya’nın Dobruca için sınır kavgalarından çektiği acı dolu yaşantısını ve her on beş yılda bir gelen göç trajedisini dile getirdi. Şiirlerinde arı bir Türkçe kullandı. Bulgaristan’da şiirlerini bir kitapta toplayıp yayımlama imkânı bulamadı. 2007 yılında İstanbul’da Taş Toprak Dobruca adlı şiir kitabını yayımladı.

KAYNAK: Dr. Şaban M. Kalkan arşivi (2014), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2015).

DOBRUCA

Dobruca’mı anlatayım sana

Gözümü açtığım ilk göz ağrısı

Gönül ocağım

Sosuz kırlarda

Sabırsız koşan çocukluğum.

 

Ayrı düşmeye gör

Sol yanımda acım sızım

Ekilecek tarlam

Geçilecek yolum

Bir tane evim bağrım.

 

Mutluluğa uzanan el

Ben bu toprağın oğluyum

Baba yurdu burası

Burası sevilir ömre bedel.

 

(1965, Silistre)

 

KAYNAK: Dr. Şaban M. Kalkan arşivi (2014).

BEKLEYİŞ

Bir kız

Bir deniz

Deniz yıkıyor göz yaşları ile

Kızın beyaz ayaklarını

Martıların kahkahaları

Öpüyor dalgaları..

Kız gülüyor güneş gibi

Hasretli bakışı sahilde

Çıplak ayakları

Gamlı sahilde.

 

1968, Balçık

KAYNAK: Dr. Şaban M. Kalkan arşivi.

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör