Öykücü. 18 Ocak
1966, İstanbul doğumlu. Tam adı Müge İplikçi-Çakır. Ruşen Çakır’ın eşidir.
Kadıköy Anadolu Kız Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi İngiliz
Dili ve Edebiyatı Bölümü mezunu. “Popüler Kültür ve Kadın” konulu yüksek
lisans çalışmasını aynı üniversiteye bağlı SBE Kadın Sorunları ve Araştırma
Merkezinde tamamladı. Kadıköy Kız Lisesinde İngilizce öğretmeni, ABD Ohio
Eyalet Üniversitesinde Türkçe okutmanı olarak görev yaptı. Dönüşünde
çalışmalarını İstanbul’da sürdürdü. Bilgi Üniversitesi Medya ve İletişim Fakültesinde öğretim
görevlisi olarak çalıştı.
Kadın
sorunlarının irdelendiği öyküler yazdı ve bunları ağırlıklı olarak Adam
Öykü, Varlık vd. dergilerde yayımladı. Ürünleriyle 1996 Yaşar Nabi Nayır
Gençlik Ödülü Öykü Birinciliğini, 1997 Haldun Taner Öykü Ödülü Üçüncülüğünü
aldı.
“Müge
İplikçi, çağdaş öykünün alabildiğine genişleyen sınırlarında kendine ait bir
yer edinirken, olayı mümkün olduğunca öykünün dışına taşırıyor, klasik öykünün
kalıplarıyla da bağını koparmıyor.” (Cemil Kavukçu)
“Müge
İplikçi, öteden beri dönüştürümdeki kıvraklığıyla, yeteneğiyle göz dolduran bir
öykücü. Düş gücü onun, öyküleme becerisini öylesine kamçılıyor ki, her evreni,
bu evrendeki her nesneyi, durumu, olayı, olaylar arası bağlantıyı, kişiyi,
ilişkiyi vb. sonuçta her şeyi dönüştürüp öyküleyebiliyor yazar. Öylesine
pırıltılı bir dönüştürme ki bu, şaşmamak elde değil.” (M. Sadık
Aslankara)
“Sürekliliği, düz giden bir hayat çizgisi varsa eğer
insanın; orada dikilebileceği, orada durabileceği bir direk, altında
yaşayabileceği bir çatısı varsa bu sahteliğin hiçbir önemi yoktur. Ta ki bir
kriz anına, çizginin kırılma anına, sürekliliğin parçalandığı ana kadar. (…) Öykü kitaplarıyla
tanıdığımız Müge İplikçi’nin ilk romanı Kül ve Yel işte bu ‘an’ı anlatıyor. (…)
Bunu alışılmadık bir dil, teknik ve kurguyla yapıyor. İplikçi, o her şeyi
bilen yazar anlatıcıyı fırlatıp bir kenara atıyor öncelikle. Bir kadının
belleği, oradaki insanlar ve mekânlar anlatıyor bize olup biteni, hatırlandığı
ve unutulduğu ve de kırıldığı kadarıyla tabii.(…) Kül ve Yel, üç konu
üzerine oturtulmuş diyebiliriz. ‘Biz’, ‘siz’ ve ‘ben’ ile kimlik konusu;
‘biz’in temellendirdiği hatırlama konusu, yani geçmiş bağlantısı; süreklilik ve
yeniden üretme konusu.” (Ümran Kartal)
“1980’lerde Türkiye’de kadın yazını deyince
anımsayabildiğim öyküler, kadın kahramanın hep erkek kahramanlarla kurduğu
ilişkilerde ve kamusal hayatın çeşitli alanlarında kendi kimliğini kurmaya
çalıştığı öykülerdi. Müge İplikçi’nin öyküleri, kadınlar arasındaki ilişkileri,
kadınlar için güçlenmenin önemli bir alanı olarak öne çıkarıyor. Kadınların
kendi aralarındaki ‘şölen’lerde uzanabildikleri bir uzam, keşfedebilecekleri
bir dil var; belki de kadınlık öncesi zamanın keşfi, gizli bahçelerin kaçamak
ve dar zamanlarına geri dönüş, ordaki küçük kızların inadı ve korsanlıkları,
yeni yolculukların da ateşleyicisi oluyor.” (Ayşe Durakbaşa)
ESERLERİ:
ÖYKÜ: Perende
(1998), Colum-bus’un Kadınları (2000), Arkası Yarın (2001), Fırat’a
Karışan Öyküler (on beş öykücüden ortak kitap, Tan Oral’ın desenleriyle,
2001), On Üç Büyülü Öykü – 13 Yazardan 13 Öykü (ortak kitap, 2002), Transit
Yolcular (2002).
ROMAN: Kül ve Yel (2004), Cemre (2006).
DENEME-İNCELEME:
Cımbızın Çektikleri (Ümran Kartal ile, 2002), Yıkık Kentli Kadınlar
(2002).
HAKKINDA: Leyla Ruhan Okyay / On Beş Öykücü ve Bir
Çizerden Zeugma’ya Ağıt - Fırat’a Karışan Öyküler (Cumhuriyet Kitap,
15.11.2001), Müge İplikçi / Ümran Kartal - “Cımbızın Çektikleri” (Cumhuriyet
Kitap, 22.11.2001), Yasemin Yazıcı / Yıkık Kentli Kadınların Hikâyesi
(Cumhuriyet Kitap, 30.5.2002), Cemil Kavukçu / Müge İplikçi’nin Yolcuları
(Radikal Kitap, 29.9.2002), Transit Yolcular / Müge İplikçi (Cumhuriyet Kitap,
31.10.2002), TBE Ansiklopedisi (c.1, 2. bas. 2003), Nalan Barbarosoğlu / Öyküsünü
Farklılaştırma Çabasında Bir Yazar: Müge İplikçi - Enver Aysever / Kalıcı
Konuklar - Zeynep Ergun / Transit Yolcular (Cumhuriyet Kitap, 26.12.2002), M.
Sadık Aslankara / Karşılamalar - Öyküde Dönüştürüm Transit Yolcular (Cumhuriyet
Kitap, 23.1.2003), İnan Çetin / Arkası Yarın Üzerine Birkaç Söz (Eylül Öykü 3,
Eylül 2003), Ümran Kartal / Kül ve Yel (Varlık Kitap, Haziran 2004),
Vitrindekiler (Cumhuriyet Kitap, 3.2.2005).