Günay Özdeniz

Şair

Doğum
21 Nisan, 1939
Eğitim
Adana İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi İşletme Fakültesi
Burç

Şair. 21 Nisan 1939, Anamur / Mersin doğumlu. Kimi şiirlerinde Denizcioğlu adını da kullandı. Bozyazı Bölge İlkokulu, Anamur Ortaokulu ve Adana Erkek Lisesini bitirdi. Yükseköğrenimini Adana İktisadi ve Ticari İlimler Akademisi İşletme Fakültesi’nde yaptı. 1958-59 yıllarında Mersin Liman İşletmesinde sürveyan olarak, 1960-62 yıllarında Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü (DSİ) Makine İkmal Dairesinde teknik hesapçı olarak çalıştı. 1962-64 yıllarında askerliğini yedek subay öğretmen olarak Sivas’ta yaptı. 1964-72 yılları arasında da Anamur’da nüfus memuru, 1974-81 yıllarında Kahramanmaraş Nüfus ve Vatandaşlık İl Müdürü, 1981-85 arasında Adana Nüfus ve Vatandaşlık İl Müdürü, 1981-95 arasında da İçişleri Bakanlığı Nüfus ve Vatandaşlık Genel Müdürlüğü Nüfus Hizmetleri Daire Başkanı olarak görev yaparak emekliye ayrıldı. Fatma Özdeniz ile evli; Ali Rıza, Ayşe Sıdıka, Süyüm Bike adlarında üç çocuk babasıdır.

Günay Özdeniz’in “Kendimi Tanıdım” başlıklı ilk şiiri 1961 yılında Toprak dergisinde yayımlanmıştı. Sonraki yıllarda imzası yine Toprak, Hisar, Türk Edebiyatı, Dolunay dergileri ile Mavi Akdeniz gazetesinde göründü. Hayatını ve çalışmalarını Anamur’da sürdürdü.

ESERLERİ (Şiir):

Işığa Doğru (1994), Öteler Beriler (2008).

Ek Ki Biçesin

Dediler ki yer yüzü ahret ıçın ekenek

Hasat vakti gelince değerlenir her emek

Sağdan soldan verirler defteri iki melek

Görülen hesap sonu mümkün köprüden geçmek

 

Bir düzen ki kurulmuş ta ezelden ebede

Dileğim sonumuzu Rabbimiz hayır ede

Ondan medet olmazsa bu garip nere gide

Umutlar boşa gider olurum ateş zede

 

Koyacaksın hasedi,kini birde nefreti

O  zaman göreceksin emekte bereketi

Gönüllere dolarsın olup sevgi demeti

Ötede rahat eder götüren bu serveti

 

Kâinat kitabını oku emre uyarak

Görürsün onda nice hikmet özde duyarak

Duygular çiçeklenir gönülse kalmaz kurak

Hiç sıkıntı çekilmez şen olur o son durak

 

Denizcioğlu hazır sin yurduna gitmeye

Azık belde kuşalı dil bıkmaz zikretmeye

Gücü kalmadı burada dost hasreti çekmeye

Görünmez konuk bekler, hazır veda etmeye.

 

(03.12.2007)

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör