Şair. 7 Mayıs 1946,
Ulubey / Uşak doğumlu. Tam adı Süleyman Sırrı Yağlı’dır. Kitaplarında soyadını
kullanmadı. Çanakkale Savaşı yetimi bir anne ile yine Çanakkale Savaşı yetimi bir babanın dördüncü
çocuğudur. Akşehir İlköğretmen Okulu, İstanbul Çapa Eğitim Enstitüsü Edebiyat
Bölümü mezunu. Edebiyat öğretmeni olarak 1966’da Antalya-Aksu İlköğretmen Okuluna atandı. 1968'de
atandığı Uşak-Ulubey Ortaokulunda müdürlük yaptı.
1973'de atandığı
İstanbul Bayrampaşa Lisesinde görev yaparken 1979 öğretmen boykotuna
önayak olmak, örgütlemekle suçlanarak işten el çektirildi. Uzun süren idare ve adli
yargılamalardan sonra aklandıysa da göreve dönmedi. Yirmi yılı aşkın bir süre
İstanbul'da saat ticareti ile uğraştı. 2002 yılında Bağ-Kur'dan emekli oldu.
Üsküdar’da saat ticaretiyle uğraşarak çalışmalarını sürdürdü. Zühal hanımla
evli; Zuhal ve Nihal adlarında iki çocuk babasıdır.
Çocukluk yıllarında
okuduğu halk öyküleri ve destanlar, şiir ve edebiyat tutkusunu geliştirdi. Lise
yıllarında yerli yazarların kitaplarıyla tanıştı. 1963 yılında Yunus Nadi Ödülü makale
yarışmasında katıldı.
Yazısı ön elemeyi kazanarak yayımlandı. Çapa Eğitim Enstitüsünde okurken Türk edebiyatının seçkin
isimleriyle tanıştı. Orhan Şaik Gökyay, Behçet Necatigil, Haydar Ediskun, Baha Dürder'in öğrencisi oldu. Okulun ayda bir
yayımlanan Çim dergisinin yayım kurulunda çalıştı. Yaşattık Sevgileri (2007) adlı bir şiir kitabı vardır.
KAYNAK: İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli Türkiye
Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009).
Ne zaman bir kuş konsa
pencereme
Baksa bana şirin şirin,
Hiç susmasa, ötse ötse…
Menekşe gözlü bebek, seni;
Hep seni hatırlarım ben.
Ne zaman sabah erken,
İlk duyulan ayak sesi,
İlk günaydın, ilk gülücük.
Menekşe gözlü bebek
İşte sen…
İlkin, minik Heidi,
Sonra öğretmenin Sezen
Hatırlar mısın bebek
Ne güzeldin sen…
Bilsen, nasıl yalnızdı eski
Ankara’lar.
Bir sessizlik, bir özlem…
Şimdi Ankara,
Hep sen oldun, menekşe gözlü
bebek,
Hep sen…
(Yaşattık Sevgileri, 2007)