Halk
ozanı. 20 Nisan 1938, Esenyaka (Zor) köyü / Yusufeli / Artvin doğumlu. Asıl adı
Ahmet Özer, mahlası Özerî’dir. Yusufelili Özerî olarak tanınır. Kendi deyişiyle
çocukluğu ‘sefalet içinde’ geçti. 1944 yılında köyünde başladığı ilkokulu
bitirdi. İlkokul öğrenciliği boyunca Kur’an kursuna da devam etti. 1954 yılında
gurbete çıktı. Gurbetçilik yaşamı Horasan-Ağrı yöresinde yirmi üç yıl sürdü. Bu
sürede her yıl sekiz dokuz ay ‘bostancılık’ yaparak memleketine döndü. 1958-60
yılları arasında Erzurum’da askerlik görevini yaptı. 1966-73 yılları arasında
inşaatlarda çalıştı. 1973 yılında gittiği Almanya’da bir yıl kaldı. Sekiz yıl
kadar inşaat malzemesi ticaretiyle uğraştı. 1981 yılında Libya’ya gitti, iki
yıl kadar orada çalıştıktan sonra yurda döndü. Yaşamını köyünde bağ bahçe
işleri yaparak sürdürdü.
Şiir
yazmaya 1957 yılında başladı. Şiirleri Yusufeli’nin Sesi, Hür Söz
(Erzurum), Tanıtım (İstanbul), Tasvir (Ankara) gazeteleri, Çoruh
dergisi ile Artvin Saz Şairleri ve Çoruhlu Genç Şairler
Antolojisi’nde yayımlandı. Yalnızca ilkokul öğrenimi görmüş olmasına
karşın, sürekli okuyarak kendini yetiştirdi. Yurtiçi ve yurtdışı gurbet yaşamı
ile de görgü ve bilgisini artırdı. Halk destanları, koşmalar ve semailer yazdı.
Şiirlerinin konusunu gözlemleri ve hayatın zorlukları oluşturur. Bu bağlamda
doğa, gurbet, aşk, yurt ve ulus sevgisi, toplumsal olaylar üzerine şiirler
yazdı. Zengin bir sözcük dağarcığına sahiptir. Şiirleri Cemil Aytekin
tarafından; Yusufelili Özeri: Yaşamı - Sanatı - Şiirleri - Karşılaşmaları (1997)
adlı bir kitapta toplandı.
KAYNAK: Yusufelili Özeri: Yaşamı
- Sanatı - Şiirleri - Karşılaşmaları (der. Cemil Aytekin, 1997), İhsan Işık / Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2. bas., 2009).
Seher
vakti saba yeli vurdukça
Örük oynar
zülüf oynar tel oynar
İki âşık
birbirini sardıkça
Göğüs
oynar gerdan oynar kol oynar
Dişleri
incidir yanakları nar
Gönül o
dilberi her zaman arar
Erişip
gelince fasl-ı nev bahar
Bülbül
oynar gülşen oynar gül oynar
Beni elbet
arayacak ölünce
Güneş
doğar kara gözler gülünce
Aşık maşuk
tenha yeri bulunca
Bacak
oynar baldır oynar bel oynar
Mermer topukları beli narince
Güller açar yâr bahçeye girince
Özeri sevdiği yâri görünce
Dudak oynar dehan oynar dil oynar