Türk Halk Müziği
Sanatçısı (D. 1938, Kırtıllar köyü / Çiçekdağı / Kırşehir - Ö. 25 Eylül 2012).
İlkokul yıllarında keman ve bağlama çalmayı öğrendi. Yöredeki düğünlerde bağlama
çalıp türkü söyleyerek etkilendiği tek kişi olduğunu söylediği babası Muharrem
Ertaş’a eşlik etti. Sekiz yıl boyunca Kırşehir, Nevşehir, Niğde, Kırıkkale,
Kayseri, Yozgat ve köylerini gezip geçimlerini sağladılar. Bu yüzden okula
gidemedi.
1950’li yıllarda
çalışmak için İstanbul’a gitti ve burada ilk plağı Neden Garip Garip Ötersin Bülbül türküsü ile babasına ait bir
türkünün yer aldığı ilk plağını çıkardı. Çok sevilen bu plağını diğer plakları
ve konserler izledi. İstanbul’da iki yıl kaldıktan sonra Ankara’ya yerleşip
çalışmalarını burada sürdürdü. Bir süre sonra rahatsızlandı ve kardeşinin
davetiyle Almanya’ya gitti (1979). Uzun bir süre Almanya’da yaşadıktan sonra
2000 yılında İstanbul’da verdiği konserle sahne hayatına döndü.
Ertaş, kendine has
üslubu ile1960’lı yıllardan itibaren ismi bağlama ile birlikte anılan, geniş
halk kesimlerinin yanı sıra ciddi musiki çevrelerinde de takdir ve hayranlıkla
dinlenen bir sanatçı oldu. “Garip” mahlasıyla yazdığı şiirlerinde hayatını
anlattı. Yurt içinde ve yurt dışında, tek başına ve halk ozanlarıyla birlikte
çok sayıda konser verdi.
Süleyman Demirel’in
cumhurbaşkanlığı döneminde kendisine sunulan “Devlet Sanatçısı” unvanını, “Hepimiz bu devletin sanatçısıyız, ayrıca
bir devlet sanatçısı sıfatı bana ayrımcılık geliyor.” sözleri ile geri
çevirdi. UNESCO tarafından yaşayan insan hazinesi kabul edilen Ertaş, 25 Nisan
2011 tarihinde İstanbul Teknik Üniversitesi Devlet Konservatuarı tarafından
fahri doktora ödülüne layık görüldü. 25 Eylül 2012'de vefat etti. Kırşehir'de toprağa verildi.
Neşet Ertaş İçin Ne Dediler?
“Ayaklarının altındaki toprağın renginden, kokusundan
haberdar olan, bastıkları yeri az çok tanıyan, yürekleri hep türkülerle
birlikte atanlar için Neşet Ertaş, belki de tam bir ‘yaşayan efsane’; meçhul,
uzak, esatiri ve sırlarla dolu…” (Bayram Bilge Tokel)
Albümleri:
Gönül Ne Gezersin Seyran Yerinde (1988),
Kendim Ettim Kendim Buldum (1988),
Hapishanelere Güneş Doğmuyor (1989),
Türküler Yolcu (1992),
Gitme Leylam (1992),
Seher Vakti (1995),
Benim Yurdum (1997),
Gönül Yarası (1998),
Gönül Dağı (1999),
Mühür Gözlüm (1999),
Gönül Dağı (1999),
Zülüf Dökülmüş Yüze (1999),
Neredesin Sen (1999),
Zahidem (1999).
KAYNAKÇA: Bayram Bilge
Tokel / Neşet Ertaş Kitabı (2000),
Öner Özcan/ Neşet Ertaş’ın Hayatı ve Eserleri (2001), Mehmet Özbek / Folklor
ve Türkülerimiz (2002), İhsan Işık / “Çır, Hüseyin” (Resimli ve Metin Örnekli
Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2007, 2009), Türkiye
Yazarlar Birliği / Türkiye Kültür Sanat Yıllığı (2013), 2012 yılında aramızdan
ayrılan ustalar (mynet.com, 16.11.2012).