Sinema yönetmeni,
senarist, yapımcı (D. 18 Haziran 1944, Ankara – Ö. 12 Mayıs 2005, İstanbul).
İstanbul Kızıltoprak’ta başladığı öğrenimine Robert Koleji ve Kabataş Erkek
Lisesi’nde devam etti. Sonrasında yükseköğrenim için Paris’e gitti. Burada
sosyal bilimler, gazetecilik ve sinema eğitimi aldı. Sorbonne Üniversitesi’nde
sinema tarihi üzerine yüksek lisans yaptı. Bu dönemde çektiği kısa filmlerle
ilgi gördü ve çeşitli ödüller kazandı. Alain
Robbe
Grillet'nin L'Homme qui merit (1968, Yalan Söyleyen
Adam) ve Bryan Forbes'un The Madwoman
of Chaillot (1969, Çılgın Kadın) filmlerinde yönetmen
yardımcılığı yaptı.
1971'de Türkiye'ye döndükten sonra bir süre belgeseller ve reklâm
filmleri çekti. 1974'te ilk uzun metrajlı filmi Yatık Emine'yi Yeşilçam
koşulları dışında gerçekleştirdi. Refik Halid Karay'ın bir öyküsünden
uyarladığı film, yalın anlatımı ve abartısız duyarlığıyla dikkati çekti. Daha
sonra yine reklam filmlerine dönen Kavur, 1979'da İstanbul'daki kimsesiz
çocukların yaşamlarını konu alan Yusuf ile
Kenan'ı çekti.
Füruzan'ın bir öyküsünden perdeye aktardığı Ah Güzel
İstanbul (1981) ve senaryosunu
Selim İleri'nin yazdığı Kırık Bir Aşk Hikâyesi (1981), Kavur'un ölçülü ve düzgün sinemasını biçimlendiren
yapımlar oldu. 1982'de İleri'nin senaryosundan çektiği Göl ise içerdiği gerilim
öğeleriyle Türk sinemasında değişik bir deneme oldu.
Senaryosunu Barış Pirhasan'la birlikte hazırladığı, Alman sinema
yönetmeni Wim
Wenders'in etkilerini taşıyan 1985 tarihli Amansız Yol'da küçük
insanların sevgi arayışları üzerinde yoğunlaştı. Aynı yıl senaryosunu yine Pirhasan'la
birlikte yazdığı Körebe'de, kaçırılan kızını arayan yalnız bir kadının öyküsünden yola
çıkarak 1980 sonrası kent yaşamının etkileyici bir görünümünü çizdi. 1987'de
Yusuf Atılgan'ın romanından uyarladığı Anayurt Oteli ise Türk sinemasının bu dönemde ürettiği en başarılı filmlerden
biri oldu. Bir insanın iç gerilimini ve taşra yaşamının durağanlığını gerilim
filmlerini aratmayan bir tedirginlik atmosferi içinde yansıtan film, yalın ama
derinlikli anlatımıyla da dikkat çekti. Kavur, 1988 tarihli Gece Yolculuğu'nda bir
yönetmenin iç hesaplaşmasını ve kendini tanıma sürecini perdeye getirdi. 1991'de Orhan Pamuk'un
Kara Kitap
romanındaki öykülerden birinden hareketle çekilen Gizli Yüz Kavur'un ve Türk sinemasının
başyapıtlarından biri kabul edilir. 1996'da Kavur'un
"kendini tekrarladığı" eleştirilerini aldığı Akrebin Yolculuğu
filmi, Cannes Film Festivali'nin "Un certain regard" adlı bölümüne
kabul edildi.
Kavur, Kırık Bir Aşk Hikâyesi,
Anayurt Oteli, Gece Yolculuğu,
Akrebin Yolculuğu, Gizli Yüz, Karşılaşma filmleriyle Antalya Altın Portakal Film Festivali'nde
en iyi yönetmen, en iyi film ve en iyi senaryo ödüllerini aldı. Yusuf ile Kenan 1980 Milano Çocuk Filmleri Yarışması'nda büyük
ödül, Anayurt Oteli 1987 Venedik Film Festivali'nde
Uluslararası Sinema Eleştirmenleri Federasyonu (FIPRESCI) Ödülü, 1987 Nantes Üç
Kıta Film Şenliği'nde en iyi film ve Macit Koper'le en iyi erkek oyuncu, Valencia Film Festivali'nde de üçüncülük ödüllerini kazandı. Amansız Yol ve Anayurt
Oteli, Uluslararası
İstanbul Sinema Günleri'nin yarışmalı Türk Sineması bölümünde birinci seçildi.
ESERLERİ:
Yatık Emine (1974), Yusuf ile Kenan (1979), Ah Güzel İstanbul
(1981), Kırık Bir Aşk Hikâyesi (1981), Göl (1982),
Amansız Yol (1985), Körebe (1985), Anayurt Oteli (1987), Gece Yolculuğu
(1987), Gizli Yüz (1990), Aşk Üzerine Söylenmemiş Her şey (1995), Akrebin Yolculuğu (1997),
Melekler Evi (2000), Karşılaşma
(2002), Beybaba (2003), Patroniçe (2004), Beş Kollu Avize (2004).
HAKKINDA: Atilla Dorsay / Türk ve Dünya Sineması
Ansiklopedisi (Turhan Gürkan ile, 1983), Ana
Britannica (c. 13, s. 93, 1987), Kurtuluş Kayalı /
Yönetmenler Çerçevesinde Türk Sineması (1994), Alim Şerif Onaran / Türk Sineması (2 cilt,
1994) - 20. Yüzyılın Son Beş Yılında Türk Sineması (2005), Ömer Ayhan / Siyah
Beyaz Bir Öykü (Türk Sinemasının 1960’lı yıllardan günümüze kadarki yılları,
2001), Giovanni Scognamillo / Türk Sinema Tarihi (2. bas. 2003), Agâh Özgüç
/ Türk Filmleri Sözlüğü 1917-2009 (2009).