Sabri Altınel

Çevirmen, Şair

Doğum
Ölüm
18 Ekim, 1985
Eğitim
İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü
Diğer İsimler
Mustafa Sabri Altınel (tam adı)
    Şair, çevirmen (D. 1925, Susurluk / Balıkesir - Ö. 18 Ekim 1985, İstanbul). Tam adı Mustafa Sabri Altınel’dir. Balıkesir Lisesi (1945) ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü (1949) mezunu. İstanbul’da Saint Joseph ve Saint Benoit liselerinde edebiyat öğretmenliği yaptı. Bir süre gazetecilik yaptıktan sonra Fransa’ya gitti (1959). 1983’te emekli oldu. Akciğer kanserinden dolayı öldü, mezarı Feriköy’dedir.

İlk şiiri (At Koşusu), Alkım dergisinde (Balıkesir, 15 Ocak 1937, sayı: 4) çıktı. Daha sonra, Kaynak, Genç Nesil, Sanat ve Edebiyat, Edebiyat Dünyası, Yağmur ve Toprak, Yeryüzü, Yelken, Yeni Ufuklar, Yücel, Ataç, Soyut, Somut, Yazko Edebiyat dergilerinde yazdı. Dergilerde görünmeyen şiirlerini kitap halinde yayımlamayı tercih etti. 1940 kuşağı toplumcu şairlerindendir.

İnsanın Değeri kitabında yazdığına göre, şiir anlayışı, “bir yaşama anlayışıdır”. Bu kitaptaki şiirler şairaneliğe düşmemeleriyle Garip’ten esinler taşırlar. Ancak Garipçilerden daha gerçekçidir. Sonraki şiirlerinde daha hüzünlü, hikâyesi çok da belirli olmayan dramlar anlattı.

“Kıraçlar’da olduğu gibi, (sonraki şiirlerinde de) toplumsal çevrenin yerini doğal çevre doldurur. Hakçası, köylülerin tabiatla ilişkileri iyi belirtilir. Fakat toplumla ilişkilerine pek dokunulmaz. Yaşama biçimlerini belirleyen mülkiyet ve sınıf ilişkilerinden pek söz açılmaz. Başka bir deyişle, gerçeğin eksik olarak verilmesi yeterli sayılır. İster istemez bu da şairi tesbitçi gerçekçilikle sınırlar, diyalektik bir görüşe kavuşmasını önler.“ (Asım Bezirci)

ESERLERİ:

ŞİİR: İnsanın Değeri (1955), Kıraçlar (1959), Zamanın Yüreği (1982), Şiirler (1983), Kentin Küçük Sokağı (1995), Seçme Şiirler (1997).

ÇEVİRİ: Seçme Şiirler  (Lorca’dan, 1962), Seçilmiş Şiirler – Cante Jonde Şiiri (Lorca’dan).

KAYNAKÇA: Asım Bezirci / Papirüs (Aralık 1969) - On Şair On Şiir (1971), Demir Özlü / Sabri Altınel’in Şiiri (Somut, Nisan 1980), Adnan Benk / Şiirce Yaşamanın Ozanı: Sabri Altınel (Çağdaş Eleştiri, Nisan 1982), Ramis Dara / Zamanın Yüreği (Yazko Edebiyat, Şubat 1983), O. Senemoğlu / Bilinçli Coşku (Çağdaş Eleştiri, Şubat 1985), Selim İleri / Seni Çok Özledim (1986), Memet Fuat Bengü / Sabri Altınel (derleme, 1997), Asım Bezirci / Güle Dil Verenler (1998), Behçet Necatigil / Edebiyatımızda İsimler Sözlüğü (18. bas. 1999), Şükran Kurdakul / Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (gen. 6. bas. 1999), TBE Ansiklopedisi (2001), İhsan Işık / Türkiye Yazarlar Ansiklopedisi (2001, 2004) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (2006, gen. 2. bas. 2007), İbrahim Oluklu / Seni Yazarak (Balıkesir, 2003), Cevat Çapan – Demir Özlü – Konur Ertop – Ataol Behramoğlu – Şavkar Altınel / Özel Bölüm: Sessiz Çığlık (Adam Sanat, Mayıs 2005). 

 

NOTLAR

Durduk bütün gece

Hiçbir acıya varmadan kuytusunda yüreğimizin

Sessizlikler yığınında sabrın yanıbaşında

Zaman eğri bir kapı aralanan geleceğe

Yoğunlaşması insan sevgilerinin unutulan bir şeyin yaşanmamış

sözcüğün

Toprakta buğunun yoğunlaşması ekmekte tuzun

 

Günün bir yerlerinde umudu vuramayacaklar

Alın terini vuramayacaklar inanmayın onlara

Zulmün kanlı ağzı toprakta

Tozlara bulana bulana kırıla kırıla kanlı elleri

 

Sümbüller karanfiller bir akşam üzeri ey memleketim halkım

Sonsuzu eler toprağa, umudun toprağına

Masalsı gerçekliğin tutar süreyi, gülüşün yankılanır kıyılarda

Sızar ılık teri özgürlüğün

Kavganın ve kanın akşamlarda

Yarınki yaşam uğruna

 

USUL VE SESSİZ KAR

 

Yaşadık bir deniz gibi

Ağır ve gerçek çağda

Duyuyoruz derinlerde şimdi

Aklın yanıbaşında yaşam

İnsan ölümün yanıbaşında

 

Bayırlarda yabanıl zeytinler

Toprağa düşen güneş ekmek

Işıldayan sessizlik ter

Alınlarda sabrın yanıbaşında

 

Bizdik belki de orda orda

O düşünceye dönüştüğü yerde yaşamın

Kana belenmiş yüzler ölü eller

Vücudun beslediği toprak

Kaldırımlar kapı önleri

Hakkımız olan güne doğru

Yüreklerin umutla dolduğu yerde

Yürüyorduk uzun bir yalnızlıkla

Günlerin külleri içinden yarına

 

İnerse acı yerlere gecenin içindeki yara

Gözyaşlarına değin sevinçlere

Gözlere hüznün yuvalandığı

Korkup bakamayan gözlere

Kendinden güçlüye çocuk gözleri gibi

Tuzu anımsayın sokaktaki

 

Yorgunluğunuz düşürürse sizi

Yürekte taşıdığımız sıcak kan gibi

Yaşarken bu tükenmez inancı

Bu düşünceyi varlığımıza sinmiş

Duyun bir sesi duyan gibi

 

Bakarken ötelere yakın ufka

İnsanın insanca yaşaması

Sislerin içinde erken ölümlerin vakti

Gölge ağaçlar sabah serinliği

Yarı aydınlık evler yiten duvarlar

 

Yarın bizimdir yâr

Kırılacak zincirlerimiz

Usul ve sessiz kar

 

 

 

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör