İzzettin Pamukçu

Hukukçu, Şair

Doğum
Ölüm
28 Ağustos, 1997
-
Eğitim
Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi

Hukukçu, şair (D. 1923, Diyarbakır - Ö. 28 Ağustos 1997). İlk ve orta öğrenimini Diyarbakır'da yaptım. 1941 yılında İstanbul’da Hukuk Fakültesine başladı, ilk iki sınıfı okuduktan sonra vatanî görevini yapmak üzere askere gitti. Yüksek öğrenimini sürdürürken, aynı zamanda Ankara Belediyesi Muhasebe bölümünde tahakkuk memuru olarak çalıştı.

1849 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesini bitirdikten sonra açılan sınavda başarılı olarak Sayıştay denetçiliğine başladı. Altı ay sonra evlendi, bu evlilikten biri kız, biri erkek iki çocuk babası oldu. Kızı Ortadoğu Üniversitesinde, oğlu ise Boğaziçi Üniversitesinde öğrenim gördü

Sayıştay’da meslek kursunu başardıktan sonra 1954 yılında açılan sınavla İş Bankasında müfettiş yardımcısı adayı olarak işe başladı. Bu bankada on beş yıl müfettişlik ve beş yıl da çeşitli şubelerde müdürlük görevlerinde bulunduktan sonra 1974 yılında emekli oldu. Sonraki yıllarda avukatlık stajını tamamlayarak uzun yıllar avukatlık yaptı.

ESERLERİ:

Öylesine (şiirler, 1970), Bütün Yönleriyle ve Çeşitli Örnekleriyle Teminat Mektupları (1976).

KAYNAKÇA: Şevket Beysanoğlu / Diyarbakırlı Fikir ve Sanat Adamları (c. 3, s. 169, 2. bas. 1997), gazeteler, İhsan Işık / Diyarbakır Ansiklopedisi (2013) – Geçmişten Günümüze Diyarbakırlı İlim Adamları Yazarlar ve Sanatçılar (2014) - Resimli ve Metin Örnekli Türkiye Edebiyatçılar ve Kültür Adamları Ansiklopedisi (C. 12, 2017).

 

 

BAŞKA DÜNYA

Sana bakarken değişir mevsimler

Açılır mesafeler önümde renk renk

Bir bahar tazeliği gözlerimde güler

 

Senin yanında değişir renkler

Hayat başka görünür gözüme

Bir başka neşe katar varlığın

 

Her sözüme

Neden bu dünyayı yaratmadın sen

Senin

 

Mesut işaretlerinden ellerinin

Daha güzel daha başka doğardı dünya Mevsimler daha başka olurdu

Velhasıl her şeyin bir tadı olurdu.

 

(Öylesine'den, 1970)

 

 

 

HAZAN

Sonbahar şarkıları dudaklarında

Her şey hüzünlü hüzünlü

Yollarda, ağaçlarda, yapraklarda

Elem yüklü keder yüklü

 

Rüzgâr sarsıyor ağaçları pür hiddet Bir gamlı hayalet dolaşıyor yollarda Bir anda çağırır beni «İzzet, İzzet»

Dönerim gözlerim kalır

Uzayan kaldırımlarda,

 

Artık veda etmeliyiz bahara yaza

Anarak tatlı günlerimizi

Yarın her taraf bürünecek beyaza

Sonbahar hüzünlü hüzünlü

Dallarda elem yüklü keder yüklü

Herkesi bir düşüncedir almış

Büyüklü küçüklü

 

(Öylesine'den, 1970)

SOKAK FENERİ

Beklersin yolumun üstünde

Usanmadan bıkmadan sokak feneri

En sadık dostumsun geceleri

Yavuklumun beklemediği saatlerde

Beklersin beni

 

Sokaklar aydınlık, sokaklar tenha

Hele bir akşamlar çökmeyigörsün kara kara

Bütün bekleyenlerimden daha

Şensin aydınlık veren yollara

 

Bazen şen bazen kederli

Geçerim bozan basmış efkâr

Sensin beni evimden önce karşılayan

En sadık dost en eski yar

Sokak feneri

 

(Öylesine'den, 1970)

 

 

 

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör