Hayali Hasan Yavaş

Yazar, Şair

Doğum
Ölüm
02 Ağustos, 1980

Şair ve yazar (D. 1931, Van – Ö. 2 Ağustos 1980, Tarsus / Mersin). Eğitimini Tarsus’ta  tamamladıktan sonra bir süre memur olarak Bir süre Tarsus ve Van’da  Tarım Bakanlığı’na bağlı Tarsus Sulu Tarım Araştırma Enstitüsü'nde çalıştı. 1951 yılında Van'dan ayrılıp Tarsus'a yerleşti.

Şiirleri, Van'da yayımlanan Kurtuluş ve İki Ni­san gazetelerinde; Mersin, Erzurum ve Tarsus'ta yayımlanan Gülek, Yeni Mersin, Hakimiyet, Akdeniz, Yeni Adana, Köylü Sesi, Bugün Tarsus, Hilal, Ürün, Çukurova, Türk Sözü, Silifke, Liman, Hürsöz, Anamur'un Sesi, İçel Postası gazetelerinde yer aldı.

Aşık Bayramları ile yakından ilgilenen Yavaş, şiir kadar nesirle de uğraştı. Uzun yıllar mahalli gazetelerde köşe yazarlığı yaptı. Gurbette olduğu sürece Van'a hasret şiirleri yazan Yavaş'ın şiirlerinde, milli ve manevi unsurlar ağırlıktadır. 1958'de, Sabri Çoksolmaz'la birlikte "Aşık Dilinden" adında bir şiir kitabı yayımlamıştır.

Hayali Hasan Yavaş, 2 Ağustos 1980 tarihinde silahlı bir saldırı sonucu öldürüldü. Aldığı kurşun yaralarıyla ağır yaralanmış, Tarsus Devlet Hastanesi’nde doktor olmadığı için Adana Tıp Fakültesi Numune Hastanesi’ne götürülmüşse de orada hayatını kaybetmiştir.

Hayali Hasan Yavaş’ın kabri Tarsus Şehir mezarlığındadır.

HAKKINDA: Uğur Pişmanlık / Tarsuslu Yazarlar ve Sanatçılar Ansiklopedisi (2008), Yakup Boncuk / Bizim Hayali Hasan Yavaş Abimiz (tarsus724.com,  2 Ağustos, 2021).

 

KİME NE?

Kime ne zararım var benim

Ben kendi gölgemle konuşuyorum

Siz şüpheyle bakıyorsunuz bana

Hala!

Çıkarın ağzınızdan baklayı

Ne gülüyorsunuz Allah aşkına

 

Kime ne zararım var benim?

Bir kızı seviyormuşum güya

Aynaya baktıkça gülermişim

Kırkından sonra olsun ne çıkar?

Sevmişim, sevmemişim?

Bu ne dedikodu yahu?

Kime gönül vermişim?

 

Kime ne zararım var benim?

Sokaklarda başıboş dolaşıyormuşum.

Avareymişim, bir de üstelik

Mektup alıp, veriyormuşum

Bütün mahalle çalkalanıyor

Bir kızı seviyormuşum.

 

(Özgörü dergisinde yayınlanmıştır)

TESELLİ ARIYORUM

Bahar uykusuna kanıksamış gibiyim

Yeşil mevsimler geçiyor gözlerimden

Bir dal, bir yaprak

Tatlı rüyalar içre gönlüm

Bir lahza dalıyorum...

Beni anılarımla baş başa bırak

Yalvarıyorum...

Neredeyse çatlayacak insan kederinden

Kahve telvesinde baht aramak boşuna

Islak rıhtımlarda her akşam

Kıvrım kıvrım sislere mendil sallayarak

Vapur düdüklerinde teselli arıyorum.

 

(Özgörü dergisinde yayınlanmıştır)

FOTO GALERİ

İLGİLİ BİYOGRAFİLER

Devamını Gör